Sturla Böðvarsson birti þessa grein á vefritinu Pressunni 9. apríl sl.
Björgvin G Sigurðsson fyrrverandi ráðherra bankamála skrifar grein í vefritið Pressuna þriðja þessa mánaðar. Hann segir frá því að hann hafi setið opinn fund í samgöngunefnd Alþingis. Þar sat fyrir svörum núverandi samgönguráðherra Kristján L . Möller. Framganga og skýringar samgönguráðherra á fundinum virðast hafa leitt til þess að bankamálaráðherrann fyrrverandi finnur hjá sér hvöt eftir fundinn til að skýra ummæli samgönguráðherra vegna þeirra framkvæmda á svið samgöngu og fjarskiptamála sem voru til umræðu á opna fundinum í samgöngunefndinni.
Hann talar um sókndjarfan samgönguráðherra. Hann nefnir nokkur mál sem hann telur til marks um verk hins sókndjarfa ráðherra. Ekkert þeirra mála hefur núverandi samgönguráðherra látið undirbúa eða leitt fram og undirbúið til ákvörðunar. Öll verkefnin eru í samgönguáætlun og fjarskiptaáætlun sem undirritaður lét vinna og fékk samþykktar á Alþingi. Hann nefnir framkvæmdir við breikkun og tvöföldun Suðurlandsvegar sem var samþykkt í samgönguáætlun í mars 2007 en er núna fyrst að koma til skoðunar sem útboðsverk síðar á þessu ári, hann nefnir einnig Suðurstrandaveg, brú á Hvítá, veg um Lyngdalsheiði, höfn í Bakkafjöru og nýjan Herjólf en öll þessi verk voru undirbúin og sett inn í samgönguáætlun af undirrituðum. Hann nefnir síðan tengingu tæplega 2000 bæja í dreifbýli við háhraðanetið sem á að ljúka 2011 samkvæmt nýgerðum samningi við Símann. Það verk mun dragast um nærri fjögur ár frá því sem Fjarskiptaáætlun fyrir tímabilið 2005-2010 gerði ráð fyrir þrátt fyrir að Fjarskiptasjóður hafi fengið tvöþúsund og fimmhundruð milljónir til að vinna með af söluandvirði Símans.
Það eina sem má þakka samgönguráðherra fyrir er að hafa ekki enn a.m.k. tafið þessi verk meira með seinagangi og dáðleysi. Og hann hefur ekki enn komið því í verk að endurskoða gildandi samgönguáætlun þrátt fyrir að forsendur hafi breyst heldur gerir hann tilraun til þess að hnoðast áfram með þau verk sem hann vill taka fram fyrir önnur verk án þess að hafa leyfi til þess frá Alþingi sem á að samþykkja breytingar á samgönguáætlun. Opni fundurinn með samgönguráðherra leiddi enn einu sinni í ljós hversu verkasmáir ráðherrar Samfylkingarinna eru. Hafi það verið vilji Björgvins G Sigurðssonar að upplýsa um stórvirki ráðherrans er hann bæði að beita sjálfan sig og lesendur Pressunnar blekkingum. Þau vinnubrögð þekki ég vel frá fyrri tíð þegar Björgvin G Sigurðsson sem þingmaður var í fararbroddi að ræða um tvöföldun Suðurlandsvegar og gera kröfur um að framkvæmdir hæfust tafarlaust. Hann sat hinsvegar á annað ár í ríkisstjórninni með samgönguráðherra án þess að það verkefni, sem hafði verið undirbúið, kæmist af stað. Það er ekki hægt að halda því fram með rökum að ráðherrar Samfylkingarinnar hafi verið sókndjarfir. Öðru nær.
Samfylkingin er mikilli vörn um þessar mundir. Hún stendur þannig að málum bæði í þinginu og á vettvangi ríkisstjórnar að allt er komið í óefni og vinnubrögðin öll með ólíkindum. Samfylkingin býr við þá staðreynd að hafa setið í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum sem tók við mjög góðu búi af ríkisstjórn Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins. Sú ríkisstjórn hafði bæði unnið vel að uppbyggingu innviða samfélagsins og skapað hér efnað samfélag sem hafði greitt niður skuldir ríkisins. Samfylkingin var hinsvegar í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum þegar yfir okkur skall bankakreppa sem lagði að velli alla stóru bankana. Samfylkingin á þá fortíð í stjórnarsamstarfi að hafa hlaupist undan merkjum og svikið samstarfsmenn sína þegar þjóðin hafði mikla þörf fyrir samstöðu og styrk á Alþingi og í stjórnarráðinu. Eftir bankahrunið hafa fjölmargar fjölskyldur lent í vandræðum og orðið fyrir miklu efnahagslegu tjóni. Núverandi stjórnarflokkar leggja sig alla fram við að kenna Sjálfstæðisflokknum um afleiðingar bankakreppunnar og kenna hana stjórnarforystu flokksins og þá væntanlega samstarfi við Alþýðuflokkinn, Framsóknarflokkinn og Samfylkinguna. Varla hafa hinir sókndjörfu Alþýðuflokksmenn og Samfylkingarfólk látið Sjálfstæðisflokkinn ráða þau tæplega sex ár sem þessir flokkar störfuðu saman í ríkisstjórn.
Samfylkingin getur ekki vikið sér undan því að hafa verið í ríkisstjórn með Sjálfstæðisflokknum og ber því ábyrgð á viðbrögðum í aðdraganda bankahrunsins. Það kom í ljós að Samfylkingin er ekki stjórntæk vegna innbyrðis sundrungar og togstreitu. Það voru vissulega mikil mistök að ganga til samstarfs við Samfylkinguna um myndun ríkisstjórnar. Frá fyrsta degi vann Samfylkingin í raun gegn stjórninni og gróf undan ríkisstjórninni sem hún var þátttakandi í. Það var því ekki við góðu að búast. Það má nefna eftirfarandi, en af mörgu er að taka.
- Samfylkingar ráðherrar ríkisstjórnarinnar töluðu gegn íslenska gjaldmiðlinum, töluðu niður krónuna. Þar var fremstur i flokki viðskiptaráðherrann Björgvin G Sigurðsson. Slíkt háttarlag er væntanlega einsdæmi af hendi ráðherra og hefði auðvitað átt að leiða til þess að forsætisráðherra setti viðkomandi ráðherra þegar frá störfum.
- Samfylkingar ráðherrar ríkisstjórnarinnar töluðu gegn stjórnarsáttmálanum með því að byrja fljótlega að klifa á inngöngu í Evrópubandalagið þrátt fyrir að ekki væri gert ráð fyrir því í stjórnarsáttmálanum. Sú framganga skapaði óvissu og veikti ríkisstjórnina þegar mest lá við.
- Samfylkingarráðherrarnir unnu eftir hugmyndafræði Borgarnesræðunnar þar sem áhersla var lögð á að halda verndarhendi yfir þeim útrásarmönnum sem harðast gengu fram og veittu Samfylkingunni skjól.
- Samfylkingarráðherrarnir gerðu miklar kröfur um ríkisútgjöld sem gerðu ríkissjóð strax þegar leið á árið 2008 veikari til þess að mæta erfiðari aðstæðum eftir bankahrunið.
- Samfylkingarráðherrarnir snéru sér að því strax eftir bankahrunið að koma höggi á samstarfsflokkinn í stað þess að ganga til verka til varnar heimilum og fyrirtækjum. Þeir lögðu mesta áherslu á að koma höggi á samstarfsflokkinn og fórnuðu þannig hagsmunum þjóðarinnar fyrir stundarhag flokksins.
Allt þetta leiðir nú til þess að Samfylkingin er komin í mikla vörn. Liður í þeirri vörn er að mæra ráðherrana í ríkisstjórninni eins og Björgvin G Sigurðsson gerir í fyrrnefndri Pressugrein. Er líklegt að það auki virðingu ráðherra að vekja athygli á því hversu litlu er komið í verk.